"ေ႐ႊမန္းသာသနာ"
မႏၲေလးႏွင့္သာသနာ ၊ သာသနာ ႏွင့္ မႏၲေလးခြဲျခား၍မရႏိုင္။အၿမဲပင္ဒြန္တြဲလာခဲ့သည္။ထို႔ကဲ့သို႔
သာသနာႏွင့္မႏၲေလး အၿမဲဒြန္တြဲလာႏိုင္ေအာင္လည္း သာသနာျပဳဘုရင္ အရွင္မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးကသာသနာ႔
မ်ိဳးေစ့ေကာင္းမ်ားစိုက္ပ်ိဳးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ေသာသာသနာသည္
မႏၲေလးၿမိဳ႕၌ ယေန႔တိုင္ ထြန္းေျပာင္ေနခဲ့သည္။ဤသို႔ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့သည့္သာသနာျပဳစိတ္သည္
ယေန႔တိုင္ မႏၲေလးသူ မႏၲေလးသားမ်ားစိတ္၌အျမစ္တြယ္လ်က္ရွိေသာ သာသနာျပဳစိတ္ကို
"၁၂၅၇ ခုႏွစ္" ကတည္းကတည္ေထာင္ထားသည့္ သာသနာ႔မိခင္ႀကီးျဖစ္သည့္
"မလြန္ဆန္လွဴအသင္းႀကီး"ကမီးေမာင္းထိုးျပထားေပသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ၿဗိတိသ်ွနယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္က်ေရာက္သြားၿပီးမႏၲေလးၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားေတြအေနနဲ႔ရုတ္တရက္ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။သို႔ေပမယ္
ေလးငါးဆယ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘာသာ ၊ သာသနာ႔အေရးေတြကို စုရံုးၿပီးစတင္လႈပ္ရွားၾကတယ္။မႏၲေလးအေရွ႕ျပင္သားေတြကလည္း
အသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုဖြဲ႕စည္းၿပီး ေလာကမာရဇိန္ ကုသိုလ္ေတာ္ဘုရားျပန္လည္ျပဳျပင္မြမ္းမံၾကတယ္။
မႏၲေလးအေနာက္ျပင္တြင္လည္း
ဆရာေတာ္ဦးဝိစိတၱသာရဘိဝံသ က"သာသနာ႔မိခင္ႀကီး နဲ႔ ဖခင္အသင္းႀကီးမ်ား"လို႔ေခၚတဲ့
မလြန္ဆန္လွဴအသင္းႀကီးနဲ႔ပရိယတိၳသာသနာ႔ဟိတအသင္ႀကီး ႏွစ္သင္းကိုတည္ေထာင္လိုက္ၾကတယ္။ေနာက္ထပ္
မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ တက္ႂကြတိုးတက္ေနတဲ့လူငယ္ေတြက ခရစ္ယာန္သာသနာ႔ျပဳေတြ ပညာေရးနဲ႔ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္စည္းရံုးလာတာကိုျပန္လည္တံု႔ျပနိဖို႔အတြက္
ဗုဒၶသာသနာ႔ႏုဂၢဟေက်ာင္း{ဘီတီအင္}ကိုဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ၾကျပန္တယ္။
စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး ၊ မင္းကြန္းေတာင္ရိုး ၊ ရန္ကင္းေတာင္ စသည့္ သာသနာ႔ေတြဝန္းရံထားတဲ့
မႏၲေလးၿမိဳ႕ေန ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို အခ်ိဳ႕ေက်းလက္ေတာၿမိဳ႕ေလးေတြက
"မႏၲေလးမွာလည္း ဒီကိုယ္ေတာ္က ဘုရားႀကီးတိုက္ ၊ မဟာဝိသုဒါၶရံုတိုက္ ၊ မစိုးရိမ္တိုက္
အဲ့ဒီစာသင္တိုက္ႀကီးေတြမွာ အႏွံ႔ေနလာတာ စာမတက္ဘဲဘယ္ရွိမလဲ စသည္ျဖင့္ေျပာၾကားၾကေလသည္။မႏၱေလး၌ေနထုိင္ဖူးသည့္
ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဂုဏ္သတင္းတင့္၍ အဆင့္တန္းျမင့္ေပသည္။မႏၲေလး၌မေနထိုင္ဖူးလ်ွင္
ဂုဏ္သတင္းေသးသိမ္၍ေမွးမိွန္၏ဟုလည္းဆိုၾကျပန္ေသးသည္။မႏၲေလးၿမိဳ႕ကိုေတာၿမိဳ႕မ်ားက
အထင္ႀကီးမည္ဆိုလ်ွင္လည္းႀကီးမားေလာက္ပါေပသည္။ယခုအခါသာသနာသည္ကမာၻႏွင့္ရင္ေဘာင္တန္းေနရသည္ျဖစ္သျဖင့္
ကမာၻႏွင့္ဆက္ဆံရန္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အဂၤလိပ္စာသင္ၾကားၾကရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ေ႐ႊမန္းသာသနာ႔၌
အဂၤလိပ္စာသည္ အသက္ဝင္အေရးပါေနေပသည္။ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီးမျဖစ္မွီက အဂၤလိပ္စာသင္ၾကားျခင္းကို
႐ႈတ္ခ်ခဲ့ေသာ္လည္း သာသနာ႔ခ်စ္ေသာ ေ႐ႊမန္းလူထုက ႏွစ္သက္သေဘာၾကလက္ခံထားေပးၾကသည္။မႏၲေလးၿမိဳ႕၌သီတင္းသံုးေနထိုင္ေတာ္မူသည့္
စာသင္သားတို႔သည္ ၿမိဳ႕ေနလူထု ႏွင့္မမ်ွေအာင္ျပားလာၾကေပသည္။သို႔ေပမယ့္ စာသင္သားရဟန္းသာမေဏမ်ားဆြမ္းေရး
မခက္ခဲေစရန္ အတြက္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိရပ္ကြပ္တိုင္းတြင္ လူငယ္ေလးေတြစုၿပီး
လူငယ္ဘံုဆြမ္းေလာင္းအသင္းမ်ားကိုတည္ေထာင္ထားၾကေပသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရလ်ွင္မႏၲေလးသူ၊မႏၲေလးသားသားတို႔၏စိတ္ဓာတ္က ခိုင္မာလွေပသည္။မႏၲေလးသူ
၊ မႏၲေလးသား တို႔ သဒါၶတရားကား မည္သည့္အရပ္ မည္သည့္ၿမိဳ႕႐ြာႏွင့္မွ်မႏႈိင္းယွဥ္အပ္
အထြက္ျမတ္ဆံုးျဖစ္ေပသည္ဟု ဆိုရပါမည္။မဆုတ္မနစ္ဇြဲ တို႔ျဖင့္ ေ႐ႊမန္းသာသနာ
ဆတက္ထမ္းပိုး တိုးတက္၍ အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ပါေစလို႔ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲဆုေတာင္းလိုက္ရပါတယ္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ခ်မ္းျမ
၂၀၁၅ ဇန္နဝါရီ
၂၃ ၊ စံေတာ္ခ်ိန္သတင္းစာ
No comments:
Post a Comment